Tel je zegeningen!

In mijn vorige blog schreef ik over zelfmedelijden, slachtoffer kunnen voelen. Het is niet van God om te verdrinken in die rol. Het is beter te richten op dat wat je wel hebt ontvangen en te relativeren. Mijn omstandigheden zijn niet uniek, er zijn meer mensen die dit meemaken. Voor mij is hand 5: 41 een bemoediging, de eerste christenen: ze waren verblijd omdat zij waardig geacht waren omwille van Zijn naam! Verblijd en verheug u, want uw loon is groot in de hemelen!

Ik vroeg aan God me te vullen met dankbaarheid, te letten op de kleine dingen van het leven. * het zonlicht * Het brood * Kleding *Familie *Vrienden: het zijn allemaal zegeningen van God!
Ik leerde ze tellen één voor één en het vulde me met verwondering, in eerste instantie voor de schepping van God. Het plantje wat bloeide, de vogels, de lach van een kind. Het maakte me dankbaar, God zorgde ervoor dat ik mijn omgeving anders ging bekijken. Het maakte me milder, blij en tevreden. Ik ben er van overtuigd dat dankbaarheid een goede reuk verspreidt zodat je omgeving er van mee geniet en aangestoken wordt de kleine dingen te zien: die als je er op let helemaal niet zo klein meer zijn! 

Dank God voor alle dingen!

Dankbaarheid is als het Oosterse parfum, waarvan de reizigers spreken, dat alleen in gouden flessen goed blijft: zij parfumeert de grote zielen en verzuurt in de kleine. (Jules Sandeau)

Wil je een tip? Zaai een zaadje, en verzorg het met toewijding en wacht met verwachting op wat er tevoorschijn komt! Vergeet niet je te verwonderen over hoe wonderlijk Zijn schepping is ook in het kleine! 

Geen slachtoffer!

Als God spreekt, moeten we gehoorzamen en luisteren. Vandaag las ik over Sauls koninkrijk in 1 Samuël 15: "Heeft de HEERE evenveel behagen in brandoffers en slachtoffers als in het gehoorzamen aan de stem van de HEERE? Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer..."

Nu ken ik het brandoffer en slachtoffer niet op deze manier, maar het gaf me wel een terugblik op mijn rol als slachtoffer voordat ik ging luisteren naar Zijn stem. Slachtoffer voelen van mijn situatie. Omstandigheden waar ik niets aan kon doen, ik denk daarbij vooral aan de weken en jaren op zoek naar God en het verwijt wat mij innerlijk bezig hield naar de buitenwereld. Het missen van steun en begrip. De vele waaroms naar God toe, over hoe mijn leven verlopen was en nu zo liep. Als de Heere er toen al niet bij geweest was, had ik kunnen verdrinken in zelfmedelijden, wrok en bitterheid...

Ik mistte de blik op Hem omdat ik alsnog bezig was met mijn eigen koninkrijk, en wilde dat het ging zoals ik me bedacht had. Het is toch ook makkelijker schuld bij anderen (en uiteindelijk bij God!) neer te leggen zodat ik zelf niet in beweging hoefde te komen. Dat anderen mij geen steun gaven was toen eenzaam en ik voelde me alleen, waar kon ik heengaan? 

Alleen naar Hem! Hoe heb ik zo doel kunnen missen? Zijn wijsheid en plan was hoger dan de mijne. Het bracht me dichter bij Hem in plaats van te gaan vertrouwen op andere mensen.
Hij leerde mij: mijn opstandigheid en tegenstreven bij Hem neer te leggen.

"Vertrouw op de HEERE en doe het goede; bewoon de aarde en voed u met trouw. Schep vreugde in de HEERE, dan zal Hij u geven wat uw hart verlangt. Vertrouw uw weg aan de HEERE toe en vertrouw op Hem: Híj zal het doen. Hij zal uw gerechtigheid tevoorschijn doen komen als het morgenlicht, uw recht doen stralen als de middagzon. Zwijg voor de HEERE en verwacht Hem" Ps 37: 3-7a

Mijn ongeduld en Zijn geduld

Lastige thema's die met regelmaat bij mij terugkomen is de vervulling van mijn gebed en geduld... Na zoeken in de bijbel, artikelen, gesprekken enzovoorts heb ik daar persoonlijk geen antwoord op gekregen. Als ik eerlijk ben zou ik dat liever wel hebben, dan weet ik tenminste dat ik het niet voor niets doe. Dat deze leertijd ook vruchten afwerpt. Ik las dat een vrouw 4 jaar wachtte, de ander 10 jaar, de ander 28 jaar... 28 jaar leertijd, nou even serieus, ik weet best dat ik nog heel wat te leren heb, maar zo lang, en wat als het niet komt? Want 1 Kor 7 geeft het volgende vragenderwijs aan:
Bent u er zeker van, zuster, dat u uw man tot geloof zult brengen? En u, broeder, bent u er zeker van dat u uw vrouw tot geloof zult brengen? (GNB)
Want hoe weet u, vrouw, of u uw man zult behouden? Of hoe weet u, man, of u uw vrouw zult behouden? (HSV)

Natuurlijk begrijp ik en leert Hij me dat het Zijn vruchten moet voortbrengen en dat deze wel anders kunnen zijn dan dat ik me heb voorgesteld. Als hij Christus niet aanvaardt dan verwerpt hij niet mij maar Hem (1 sam 8: 7). 

Hoe vroom mijn verlangen ook lijkt, de spiegel geeft me aan dat ik mijn verlangen boven die van Hem zet. Het zou het voor mij toch een stuk makkelijker maken om te weten wat Zijn plan dan is. Ik moet toegeven dat ik ook vaak probeer te begrijpen, zoekend en biddend in de bijbel, om er vervolgens achter te komen dat mijn gedachten Zijn gedachten niet zijn. Op zoek naar zekerheid en antwoord, en het liefst vandaag nog, Heere! 

En dan leert Hij mij: één dag is bij de Heere als duizend jaar, en duizend jaar als één dag.
Terwijl ik het neerschrijf is daar de berusting en overgave terug in Zijn handen. Stilheid en vertrouwen zou uw sterkte zijn, maar u hebt niet gewild. Vergeef me Heere, ik wil wel, maar in eigen kracht lukt het niet. Wilt U me elke dag die kracht, rust, geduld en het stil vertrouwen in U geven?

Beproeving geeft volharding: heerlijke woorden van hoop!

"wij weten dat de verdrukking volharding teweegbrengt, en de volharding ondervinding en de ondervinding hoop. En de hoop beschaamt niet, omdat de liefde van God in onze harten uitgestort is door de Heilige Geest, Die ons gegeven is." (HSV Rom 5: 3-5)

Leer van Mij!

Noem me naïef, maar toen ik tot geloof kwam dacht ik dat ik het recht had om me af te keren van mijn ja... ongelovige echtgenoot! In het volste vertrouwen dat Hij mij de weg zou wijzen vouwde ik mijn handen en bad om leiding in mijn situatie. Onze liefde was gedoofd, mijn zoektocht naar Jezus was zijn zoektocht niet. De vreugde van geloven in mijn Heiland gaf verwijdering, boosheid en veel onbegrip. Hoe het leven in de vrijheid van de zonde was, wilde ik niet meer, en ik dacht dat God wel achter me zou staan. Ik wilde toch niet meer dan Hem dienen en volgen??

Ik ging zoeken in de bijbel om de gedachten die ik in mijn hoofd had toegelaten te rechtvaardigen en daarmee goed te laten keuren. Ik las in de bijbel alle stukken die ik kon vinden over het huwelijk en de ongelovige en toen de Petrus brief :

Evenzo, vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig; opdat ook, als sommigen aan het Woord ongehoorzaam zijn, zij door de levenswandel van de vrouwen zonder woorden gewonnen mogen worden, doordat zij uw reine levenswandel in de vreze des Heeren waarnemen. (HSV 1Petr3:1-2)
Door de levenswandel van de vrouw gewonnen mogen worden? Zonder woorden? Maar, maar, maar? Ik wil dit niet, moet ik? Niet ik moet veranderen toch? Dat heb ik toch al gedaan was mijn strijd...

Kijk eens wat Ik voor jou deed was het antwoord. ... "Stilte"...

Vanuit dat perspectief heb ik geen recht van spreken: wat Hij deed voor mij...  en dan ik een reine levenswandel? Door mijn levenswandel, hij gewonnen voor Hem?? Ik heb nog veel te leren, wat een verantwoordelijkheid. Leer het mij dan (maar), wijs mij de weg die ik gaan moet. Het is geen zoektocht, maar een leertocht geworden, en nog steeds een leertijd die ik krijg uit Zijn handen. Dat is zegen!

Het is mijn verlangen dat ons huis de Heere zal dienen. In eigen kracht is dat zwaar, maar 
Hij leerde mij: Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht. (HSV Matt 11:29-30) Ik ben niet alleen, de Heere is aan mijn zij. Welk juk je ook draagt, als je Zijn leiding vraagt en luistert naar Zijn stem, je zorgen in Zijn handen legt, dan geeft Hij je vrede in je hart. Aanvaarding te doen wat Hij vraagt, de goede weg te wandelen...

Leven!

Leven is een kans, doe er je voordeel mee. 

Leven is schoonheid, bewonder het. 

Leven is een zegen, proef het. 

Leven is een droom, realiseer het. 

Leven is een uitdaging, treedt het tegemoet. 

Leven is een plicht, maak het af. 

Leven is een spel, speel het. 

Leven is kostbaar, zorg er goed voor. 

Leven is een een rijkdom, bewaak het. 

Leven is liefde, geniet ervan. 

Leven is een mysterie, weet het. 

Leven is een belofte, vervul het. 

Leven is lijden, overwin het. 

Leven is een liedje, zing het. 

Leven is een strijd, accepteer het. 

Leven is een tragedie, zie het onder ogen. 

Leven is een avontuur, trotseer het. 

Leven is geluk, maak het. 

Leven is te dierbaar, vernietig het niet. 

Leven is leven, vecht ervoor. 

-Moeder Teresa-

Bron: boekje Nieuw Leven wat gratis te bestellen is via http://www.kerkinactie.nl/40dagentijd/

Nieuw Leven

Het 'Nieuw Leven'boekje met leuke en gemakkelijke tips om bewuster te leven. Dit boekje is prachtig vormgegeven en geeft o.a. tips om te consuminderen. Tijdens de 40dagentijd in 2013 kunt u het boekje gratis bestellen.