Afgelopen jaar begon ik met bloggen. Met twijfel... of het nu wel de juiste manier was, en welk doel het had om mijn gedachten op het web te zetten. Het ene blog bleef in mijn hoofd zitten, het andere rolde met gemak het blog op, en weer een ander stond lang in mijn concepten voordat ik het publiceerde.
Ik ontdekte nieuwe blogs, ontmoette in "digiland" mensen met een hart op Jezus gericht.
En dat is denk ik wat mij het meest bemoedigde, de worsteling die gedeeld werd, het vasthouden aan Gods woord, Zijn beloften. Het wonderlijke dat Hij met elk van ons bewogen is.
Bedankt voor het lezen, voor de reacties, voor de mails.
Bedankt voor de herkenning, de bemoediging, het gebed.
Het heeft mee- geholpen mijn blik op Jezus te houden.
Daar waar omstandigheden donker zijn laat Jezus zijn Licht schijnen. Het maakt niet uit wie we zijn en welke plek we hier op aarde gekregen hebben. Als we ons oog op Jezus houden, dan zal Hij het doen!
De genade van onze Heere Jezus Christus zij met u allen!
De kerstman zwaait me vrolijk toe. De kerstbomen en lichtjes geven in alle kleuren licht. Het is avond en ik rij langs verlichtte huizen. Menig huis is het bekijken waard, van stijlvol tot propvol...
Terwijl ik aankijk tegen de buitenkant van de huizen voel ik de vrede en dankbaarheid in mijn hart. Het verbaast me. De lichtjes doen me even niet denken aan de leegte, mensen die niet weten wat ze vieren, ze doen me denken aan het Licht. Kerst het feest van het Licht wat naar de aarde kwam.
De Zaligmaker is geboren, Hij is Christus, de Heere!
Wij mogen feestvieren omdat God Zijn Zoon naar de aarde zond. Het Licht wat schijnt in de duisternis, het Licht wat ons voorgaat: Ik ben het Licht van de wereld; wie Mij volgt, zal beslist niet in de duisternis wandelen, maar zal het Licht van het leven hebben. (Joh 8:12)
Daar tussen al het kitsch en kunstige licht schijnt krachtig die grote ster, ik voelde het, de ster scheen door tot in mijn hart!
En ik weet het weer voor mezelf, laten we het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof.
Gericht op Hem geeft het Licht in je hart!
Ik kan kerstfeest vieren...
Ik heb het goed, heel goed. Ik heb het materieel beter dan mensen die niet weten wat ze vandaag moeten eten. Ik heb het goed omdat ik naar de dokter kan en daarmee in onze ogen met eenvoudige middelen het leven verbeterd kan worden, in plaats van geen dokter, geen medicijnen en dicht bij de dood te moeten leven. Ook al kan ik geen bord ophangen, "maar ik en mijn huis wij zullen de Heere dienen". Ik kan de bijbel in mijn boekenkast zetten, ik kan hem lezen en ik kan Hem dienen.
Toch kan ik het allemaal heel goed weten, maar de dankbaarheid is niet altijd in mijn hart te voelen. Niet dat ik nu zo heel ondankbaar ben, maar ik ken momenten dat ik onrustig ben. De vrede in mijn hart niet overheerst.
Dan is dankbaarheid een wereld van verschil met innerlijke vrede.
Bijvoorbeeld wanneer ik zelf niet goed in mijn vel zit, en God verder weg lijkt dan een tijd geleden. Ik wil het wel, maar weet dan niet meer goed hoe. Ik hoor Hem niet, en ik ga jachtiger leven, gebedje hier, beetje naastenliefde daar, preek luisteren. Het raakt me niet en dan, heb ik het grootste gevaar ontdekt, dan verslap ik. Ik twijfel niet aan Gods liefde voor mij, en wie Hij is, maar ik twijfel aan mezelf.
De afstand wordt groter en om terug te keren denk ik dat ik die weg terug moet gaan om Hem weer te vinden. Ik moet ervoor werken om het weer goed te zien maken, en ik loop nog iets harder voor de ander, terwijl mijn hart er niet zo in meegaat. "Zalig worden door goede werken".
Het zijn de kleine dingen die me weer terug brengen. Zegeningen tellen zonder dat directe blije gevoel: dat dak boven mijn hoofd, die bijbel in de kast. Een tekst die nazingt in mijn hart, zonder dat ik hem nog na zou kunnen zeggen. Het gevoel bij dat gebed, het is ook voor mij. De letterlijke en figuurlijke zonnestralen. Ze stapelen langzaam weer op en dan opeens zie ik dat Hij zichzelf niet verplaatst heeft, dat ik de weg niet terug hoef te lopen om weer bij Hem te zijn.
Het kan nu!
Het kan nu omdat Hij niet verandert, Hij is dezelfde. Geen ingewikkelde formules of een doolhof om Hem weer te kunnen vinden.
Het is zo'n wonder, elke keer weer opnieuw om Zijn liefde te ervaren...
Immanuël, God met ons!
