Wil je mij helpen?

Heb je geïnvesteerd in een perfect leven, perfect voor de buitenwereld? Waarin jouw imperfectie niet bestaat voor je buurvrouw, vriendin of familie? Hoe vaak vraag je om hulp of heb je hulp niet nodig? Hoe vaak heb je een goed gesprek waarin je jezelf durft te laten zien, er sprake is van echt contact? Waarin je jouw onzekerheid, twijfels, worstelingen durft te delen? 

In onze "wereld" is men vooral gericht is op ontwikkelen van jezelf, de nadruk op wie ben ik, wat kan ik, hoe ga ik dat bereiken. Ook wij als christenen doen er aan mee: werk, gezin, vrijwilligerswerk, gemeente zijn. Je moet vooral veel kunnen en doen, het wordt van je verwacht. 

Hoe zou het komen dat kwetsbaarheid als thema in verschillende bladen te lezen is? We kunnen ten diepste niet aan voldoen aan al die eisen die anderen of wijzelf ons opleggen.Voor alles wat afwijkt van het "normale", de perfecte schijnwereld is geen ruimte en bieden we elkaar weinig ruimte. Zwakheden, problemen geeft voor veel mensen schaamte, bang dat ze over je roddelen, voor gek verklaard te worden, bang voor afwijzing, zichzelf een zeur vinden...

“Kwetsbaarheid begint met moed. Moed om er te zijn en jezelf te laten zien” (B. Brown)

U ziet het wel, want U aanschouwt de moeite en het verdriet,
opdat men het in Uw hand geeft (Ps 10:14a)

Hoe rijk is het dat we als christenen een plek hebben waar we mogen komen zoals we zijn? Alles te delen en voor te leggen aan onze Heere Jezus Christus. Hij zegt ons: Mijn genade is voor u genoeg, want Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht.

Mijn kwetsbaarheid te delen was nodig, aan de voeten van de Heere Jezus. Het is rijk en zoveel meer troostend als wie dan ook kan doen of betekenen in onze omgeving. Zoveel mensen kunnen teleurstellen, psalm 69 verwoord hoe ik het heb ervaren: ik heb gewacht op medeleven, maar het is er niet, op troosters, maar ik heb ze niet gevonden. Het bracht me waar God mij wilde hebben, Hem op nummer 1. De Heere hoort, Hij verlost, Hij veracht niet! U die God zoekt, uw hart zal leven! 

Daarnaast was het wel nodig voor mij te delen met anderen; open te zijn, daar waar ruimte was mijn kwetsbaarheid te delen. 
Jezus vroeg het aan Zijn discipelen, hij was bedroefd en zeer angstig, waak met mij, en nog eens waak en bid! Wat een voorbeeld van kwetsbaarheid tonen! Ik heb het leren vragen aan gelovigen. Bad om leiding en Hij gaf mij mensen om mij heen. Nieuwe contacten maar ook bestaande contacten. Wil je me helpen? Bid dan voor mij, dat de Heere mijn hart richt op de liefde van God en op de volharding van Christus. Bid voor mijn man, want niet allen hebben het geloof. 
Opbouwen van elkaar doen we niet voor onszelf, we doen het voor Christus. Het is geen gunst die we een ander "geven". Jezus vraagt het zelf van ons, een toegewijd leven voor Hem. Omzien naar elkaar, geduld hebben, bewogen te zijn. 

"Wil je mij helpen? Waarmee kan ik je helpen? of is het... Wil je voor mij bidden? Wat mag ik voor jou bidden?"

 "Je kunt niet iemands Redder zijn, maar wel iemands gebedsstrijder!"  

(Ann Voskamp)