maandag 18 maart 2013

Leer van Mij!

Noem me naïef, maar toen ik tot geloof kwam dacht ik dat ik het recht had om me af te keren van mijn ja... ongelovige echtgenoot! In het volste vertrouwen dat Hij mij de weg zou wijzen vouwde ik mijn handen en bad om leiding in mijn situatie. Onze liefde was gedoofd, mijn zoektocht naar Jezus was zijn zoektocht niet. De vreugde van geloven in mijn Heiland gaf verwijdering, boosheid en veel onbegrip. Hoe het leven in de vrijheid van de zonde was, wilde ik niet meer, en ik dacht dat God wel achter me zou staan. Ik wilde toch niet meer dan Hem dienen en volgen??

Ik ging zoeken in de bijbel om de gedachten die ik in mijn hoofd had toegelaten te rechtvaardigen en daarmee goed te laten keuren. Ik las in de bijbel alle stukken die ik kon vinden over het huwelijk en de ongelovige en toen de Petrus brief :
Evenzo, vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig; opdat ook, als sommigen aan het Woord ongehoorzaam zijn, zij door de levenswandel van de vrouwen zonder woorden gewonnen mogen worden, doordat zij uw reine levenswandel in de vreze des Heeren waarnemen. (HSV 1Petr3:1-2)
Door de levenswandel van de vrouw gewonnen mogen worden? Zonder woorden? Maar, maar, maar? Ik wil dit niet, moet ik? Niet ik moet veranderen toch? Dat heb ik toch al gedaan was mijn strijd...

Kijk eens wat Ik voor jou deed was het antwoord. ... "Stilte"...

Vanuit dat perspectief heb ik geen recht van spreken: wat Hij deed voor mij...  en dan ik een reine levenswandel? Door mijn levenswandel, hij gewonnen voor Hem?? Ik heb nog veel te leren, wat een verantwoordelijkheid. Leer het mij dan (maar), wijs mij de weg die ik gaan moet. Het is geen zoektocht, maar een leertocht geworden, en nog steeds een leertijd die ik krijg uit Zijn handen. Dat is zegen!

Het is mijn verlangen dat ons huis de Heere zal dienen. In eigen kracht is dat zwaar, maar 
Hij leerde mij: Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart; en u zult rust vinden voor uw ziel; want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht. (HSV Matt 11:29-30) Ik ben niet alleen, de Heere is aan mijn zij. Welk juk je ook draagt, als je Zijn leiding vraagt en luistert naar Zijn stem, je zorgen in Zijn handen legt, dan geeft Hij je vrede in je hart. Aanvaarding te doen wat Hij vraagt, de goede weg te wandelen...

1 opmerking:

  1. Dank je wel! Wat een open blog. Heel blij om dit te lezen. Idd geloofde ik eerder dan mijn man al ging hij wel mee naar de kerk. Wat ben ik blij dat je tot de ontdekking kwam dat je niet weg moest gaan bij hem!

    BeantwoordenVerwijderen