Met vreugde vrouw zijn

Het is niet altijd "halleluja, looft den Heer" bij mij. Het is niet dat ik depressief ben, maar soms ontbreekt me moed en doorzicht. Ik voel dat ik Zijn kracht elke dag nodig heb. Het leven geeft me niet altijd vreugde, soms ook verdriet en moeheid. Moe zijn van wat het leven van me vraagt. Ik ben blij met mede- gelovigen die me eerlijk durven te zeggen (of schrijven) dat ze door een dal gaan, dat soms het zicht op Christus ontbreekt. Ik ben nog dankbaarder ervoor dat ze me een blik gunnen hoe het zicht op Christus terugkomt. Dat geeft bemoediging, het zijn voorbeelden waarvan ik leer, dank je wel!

Moe zijn wat het leven van me vraagt, "momentopnames"...  

Zijn het de hormonen, is het karakter, verleden, lichamelijke kracht, energie, balans in het leven, vele taken die wachten of het vaste vertrouwen op God? Is het iets waar ik me beter op voor kan bereiden? 

In mijn vorige blogje schreef ik over de zegeningen die voor het oprapen liggen. Afgelopen week verstuurde ik mijn blogje, dus "moest" ik dankbaar zijn ;). 

"Dank U voor alle zegeningen", 

maar ze waren op één of andere manier loodzwaar te tillen. Ik dankte wel en vroeg Gods kracht elke dag opnieuw, maar ik genoot er niet van.

Ik sprak een vriendin: "wil je niet teveel, ben je niet te gefocust op alles wat je goed moet doen?" vroeg ze mij. Een goede leerling van Jezus, vrouw zijn, echtgenote en moeder, oog hebben voor mijn naaste. Taak om Jezus liefde uit te dragen door mijn levenswandel, vruchten van geloof, en "gewoon" mijn dagelijkse taken.  

Zelfvertrouwen ja, ik heb mijn identiteit in Jezus Christus, zonder twijfel. Maar als ik moe ben, doe ik het niet goed genoeg. "Gefaald, hoor ik dan, niet zo goed, kan beter." 

Een middag "niets" doen, dan heb ik ook geen voldoening in mijn dagelijkse taken, want ze blijven liggen en morgen ligt er meer te wachten op me... En als ik doorga met mijn dagelijkse taken zonder vreugde, ben ik natuurlijk achteraf blij dat ik wat gedaan heb, maar het is zo leeg! 

... deze week zonder vreugde, en het drukte me neer.

Misschien moet ik om vreugde bidden, en begon mijn dag met deze gedachten bij Hem neer te leggen. Die middag liep ik naar de brievenbus om nog even een brief te posten, in gedachten keek ik naar de tegels waarover ik liep en besefte opeens dat ik blij was, een geschenk uit de hemel, mijn vreugde is in God! 

De zon schijnt! Kijk omhoog!

Je vreugde is in God, verblijd je in Hem! Zolang je leeft is je taak hier op aarde nog niet af, het leven is een geschenk van Hem, om je te verblijden in Hem. Eeuwige vreugde in Hem, geen gelatenheid in de taak en de plek die Hij mij gaf. Maar bezien vanuit het perspectief dat Hij mij en jou met een speciale reden deze taak, deze plek gaf. Geef Hem de eer en doe het met vreugde!

Wees niet bedroefd, want de vreugde van de Heere, dat is uw kracht. (Neh 8)

Bron

Ga deze week in vreugde, voor je schepper!