Geen slachtoffer!

Als God spreekt, moeten we gehoorzamen en luisteren. Vandaag las ik over Sauls koninkrijk in 1 Samuël 15: "Heeft de HEERE evenveel behagen in brandoffers en slachtoffers als in het gehoorzamen aan de stem van de HEERE? Zie, gehoorzamen is beter dan slachtoffer..."

Nu ken ik het brandoffer en slachtoffer niet op deze manier, maar het gaf me wel een terugblik op mijn rol als slachtoffer voordat ik ging luisteren naar Zijn stem. Slachtoffer voelen van mijn situatie. Omstandigheden waar ik niets aan kon doen, ik denk daarbij vooral aan de weken en jaren op zoek naar God en het verwijt wat mij innerlijk bezig hield naar de buitenwereld. Het missen van steun en begrip. De vele waaroms naar God toe, over hoe mijn leven verlopen was en nu zo liep. Als de Heere er toen al niet bij geweest was, had ik kunnen verdrinken in zelfmedelijden, wrok en bitterheid...

Ik mistte de blik op Hem omdat ik alsnog bezig was met mijn eigen koninkrijk, en wilde dat het ging zoals ik me bedacht had. Het is toch ook makkelijker schuld bij anderen (en uiteindelijk bij God!) neer te leggen zodat ik zelf niet in beweging hoefde te komen. Dat anderen mij geen steun gaven was toen eenzaam en ik voelde me alleen, waar kon ik heengaan? 

Alleen naar Hem! Hoe heb ik zo doel kunnen missen? Zijn wijsheid en plan was hoger dan de mijne. Het bracht me dichter bij Hem in plaats van te gaan vertrouwen op andere mensen.
Hij leerde mij: mijn opstandigheid en tegenstreven bij Hem neer te leggen.

"Vertrouw op de HEERE en doe het goede; bewoon de aarde en voed u met trouw. Schep vreugde in de HEERE, dan zal Hij u geven wat uw hart verlangt. Vertrouw uw weg aan de HEERE toe en vertrouw op Hem: Híj zal het doen. Hij zal uw gerechtigheid tevoorschijn doen komen als het morgenlicht, uw recht doen stralen als de middagzon. Zwijg voor de HEERE en verwacht Hem" Ps 37: 3-7a