Ben je ook weleens verbaasd of verwonderd als je terugkijkt op je leven zonder Hem dat je zo duidelijk Zijn leiding ziet? Opeens... achteraf terwijl je er toen niet mee bezig was?
Ik heb in mijn leven meer jaren zonder God geleefd dan jaren met Hem. Ik groeide wel op met het geloof hoor. Geloof ja... en wat dat inhield is de veel gehoorde kritiek, "de religie", de regels. Mijn jeugd bestond uit regels, strenge regels waardoor ik binnen de paden moest blijven van "het geloof".
Dat het om Jezus ging? Dat God alleen de eer moest krijgen? Dat echt geloven ook leven voor Hem is? Dat geloven een relatie hebben met Hem is? Dat geloven zo een krachtbron is? En ik kan nog wel even doorgaan met al die vragen, waar ik ook een ontkennend antwoord op kan geven. Zo ontzettend arm, zo ontzettend leeg, zo een gemis.
Onbekeerd met de bijbel op schoot...
En waarom ik er over schrijf is niet omdat ik wil schoppen tegen mijn verleden, tegen regels op zich. Alleen het is niet de basis van het geloof! Het onderwerp ligt zo dicht aan mijn hart. Het raakt me zo als ik mensen "leeg" zie leven en oordelen over andere mensen die niet bekeerd kunnen worden of zijn. Niet bekeerd, niet wedergeboren omdat ze zich niet genoeg aan de regels houden, of niet voldoen aan de regels die men opgesteld heeft om bekeerd te kunnen zijn.
Er is vergeten dat Jezus naar de aarde kwam voor onze zonden.
Slechts weinigen kunnen bekeerd worden, het was een kader in mijn hoofd geworden waardoor ik niet bekeerd kon worden. Hoe ik ook leefde en wat ik ook deed, onbereikbaar. Een gesloten deur, zelfs later op volwassen leeftijd, met eigen keuze's kon ik verwonderd zijn om de verandering van anderen maar voor mij was het niet mogelijk. Het stond gewoon vast, en was zo duivels sterk, een blokkade om Hem echt te gaan zoeken. Voor iedereen, maar niet voor mij.
Bekering bij mensen was moeilijker dan bij God.
"De dingen die onmogelijk zijn bij de mensen, zijn mogelijk bij God" (Lukas 18:27)
En toch Hij hield me vast, ik maakte niet de foute keuze's op momenten dat ik ze (ge)makkelijk had kunnen maken. Hij leidde mij al die jaren en raakte mij aan, ik raakte meer en meer overtuigd dat Jezus leefde en ook voor mij gestorven was omdat Hij kwam voor de zonden van de hele wereld, geen uitzonderingen!
En Ik zeg u: Bid, en u zal gegeven worden; zoek, en u zult vinden; klop, en er zal voor u opengedaan worden. (Lukas 11:7)
-wordt vervolgd-
Joh, ik herken het zo.
BeantwoordenVerwijderenMooie blog, ik ben benieuwd naar het vervolg! Helemaal met je eens dat regels je niet bij Jezus brengen. het is niet de basis van ons geloof. Alleen Jezus is het echte rustpunt van ons hart. Zonder echt geloof in Hem zijn we niet gelukkig voor altijd.
Verwijderenheel mooi.... en herkenbaar...
BeantwoordenVerwijderenEerlijk is eerlijk: voor mij persoonlijk is dit niet zo heel erg herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenIk ben als "àb-só-lúút anti-gelovige", in een al evenzo anti-gelovige omgeving, 6 jaar geleden letterlijk moederziel alleen, thuis achter m'n pc-tje tot bekering gekomen,zonder hulp of begeleiding van echte mensen en ik heb mij sindsdien voortdurend verbaasd over de 'kennis' van heel veel christenen over wie wèl en wie niet in de hemel zou komen...
Ik zou bijna zeggen: samen met nog zo'n honderd-miljoen anderen, vorm ik het levende, wandelende bewijs van God's Grootheid en Almacht.
Je schrijft:
"De dingen die onmogelijk zijn bij de mensen, zijn mogelijk bij God" (Lukas 18:27)
En zó is het!!! Prijs Hem, Die ÀLLES kan!!
God's warme deken van liefde,
Sebo Hilberts
www.sebohilberts.nl